Լինումեր չերլինում մի կատու։
Այս կատուն շատ ուրախեր ապրում իր տերի հետ։
Այդ տերիա նունը գայանե։
Կատվի անուննել մուռլի։
Մի անքամել գայանեն իր կատվին թողնեց տանը և հեռացավ։
Մուռլին տծրեց։
Ամեն օր մուռլին նայումեր պատուհանից որ իմանա եկել է գայանեն թե ոչ։
Մի որ մուռլին գնաց բակ բակու նա տեսավ մի կատեու իր նման։
Նա մոտիկացավ և հարցրեց ։
Մուռլի-Ի՞սկ քո անունը ինչ է։
Մուռզիկ-Իմ անունը մուռզիկ է։
Մուռլի -Իսկ գիտես իմ տերը գնացել է ինչ որ տեղ հիմա ես չգիտեմ ինչպես նրան գտնեմ։
Մուռզիկ- արի նրան գտնենք։
Մուռլի -ճիշտես արի գտնենք։
Նրանք վերցրեցին իրենց պայուսակները և գնացին։
Բայց նրանք չգիտեին որտեղ գնան։
Մուռզիկ նկատեց գայանեյի ոտքերի հետքերը և ասաց։
Մուռզիկ -նայիր սա գայանեյի ոտքերի հետքերն են ։
Մուռլի – ճիշտես արի գնանք հետքերով և մենք կհասնենք նրան։
Նրանք հասան մի անտառ և նրանք տեսան գայանեյին։
Մուռլի – գայանե․․․
Գայանե – մուռլի այս դուես
Մուռլի -այո
Գայանե- մուռլի իսկ այս ո՞վե
Մուռլի -այս իմ ընկերնե իր անունը մուրզիկ իսկ ինչու դու չեիր վերադարնում։
Գայանե -ես մոլորվելեի։
Մուռլի -մենք եկելենք քո ոտքերի հետքերով մենք քեզ կտանենք տուն։
Նրանք ետվերադարցան։
Նրանք միչտ իրար հետ ապրեցին և բուլորը աբրումեյն ուրախ։
Առաջադրանքներ
Գրիր հոմանիշները։
ուրախ-
սպասել-
Նկարագրիր գայանեյին։
նկարագրիր մուռլիին։
բնուտագրիր մուրզիկին։
նկարիր նկար այս հեքյաթի վերաբերյալ։